(28 april 2021)
Oudeschip leek uitstekend als pilotproject in de energietransitie te passen. Het was een enigszins krimpend dorp, zowel in aantal inwoners als in activiteiten, het heeft relatief oude huizen die moeilijk te isoleren zijn, het wordt verdrukt aan de ene kant door de Eemshaven en de industrie die daarmee komt en aan de andere kant door een steeds intensievere landbouw door niets ontziende boeren die echt alleen maar bezig zijn met productiviteit en niet met de leefomgeving van de Oudeschipsters.
Oudeschip ligt ook nog eens in aardbevingsgebied vanwege de gaswinning. Gas dat door de staat, Shell en Exxon Mobile geëxploiteerd werd. Groningers zelf hebben niets dan problemen ondervonden en renovatie van woningen schiet compleet niet op ook al is er meer dan genoeg geld voor zowel het renoveren van de huizen als het compenseren voor alle angsten die de mensen moesten doorstaan en waardeverlies van de woningen in de regio die de mensen daar bovenop kregen.
Maar Oudeschip heeft ook heel veel wind in de lucht. Het is die wind die zo goed in de energietransitie past en een heel belangrijke puzzelstuk van de toekomst is voor de energievoorziening van de bebouwde omgeving en nu eindelijk eens kansen leek te bieden voor de gewone Nederlander en vooral de Oudeschipsters.
De provincie had een taakstelling van de regering gekregen om 855,5 MW vermogen aan windenergie te realiseren in de provincie. Zij wilde die niet bereiken door molens over het hele platteland te verspreiden, maar door een aantal concentratiegebieden te kiezen. Eén zo’n gebied was de Eemshaven en directe omgeving.
Een aantal lokale boeren begonnen een bedrijf met de naam Waddenwind BV en samen met Innogy (met een Duitse eigenaar) starten ze de procedure om vergunningen te verkrijgen voor een windpark met 21 molens (Eemspolder Oost). Ondertussen heeft de provincie rond dit streven naar concentratiegebieden een beleidskader opgesteld. Dit beleidskader heette “Sanering en opschaling, gebiedsfonds en participatie”. Dus om de vergunningen te verkrijgen onderhandelde de boeren met één of enkele boeren met een alleenstaande kleine molen om die te saneren en op te schalen op hun project. Dit mislukte en om toch de benodigde vergunningen te verkrijgen heeft Waddenwind BV voorgesteld om de omwonende voor 10% te betrekken bij het windpark. Die 10% zou dan in de vorm van 2 windturbines (dorpsmolens) of in de vorm van een 10% uitbetaling van de opbrengst van het hele park. De provincie en Waddenwind BV zouden een op te richten coöperatie helpen met de financiering van de 2 turbines.
De provincie en Waddenwind BV realiseerde zich dat draagvlak van de lokale bevolking belangrijk zou zijn om niet te veel weerstand te krijgen gedurende de periode van de vergunningaanvrage en dus werd dit voorgesteld aan de bewoners van “Oudeschip en omgeving”. De bewoners accepteerden het schoorvoetend omdat hen verteld was dat 10% een substantieel bedrag per maand/jaar zou zijn. Maar ook apart van het verhaal zou er een gebiedsfonds komen. Dit betekende € 1.050,- per geïnstalleerde MW en dus een substantieel bedrag voor Oudeschip en omgeving.
Echter terwijl het bestuur van de inmiddels opgerichte coöperatie druk was met zaken als statuten schrijven en officieel maken van die coöperatie en met wachtten op het door de provincie beloofde revolverend fonds dat zou helpen met de financiering van de dorpsmolens werd datzelfde bestuur links en rechts ingehaald door Waddenwind en Innogy. Zij hadden besloten zelf alle 21 molens te bouwen en te exploiteren.
Ondertussen is Waddenwind aan het definiëren hoeveel 10% nu is om aan het dorp uit te keren en melden ze dat Innogy ook erg tegenwerkt. Ons maakte het niet zo veel uit. omdat volgens afspraak, die gepubliceerd is in verschillende kranten, was 10% van de opbrengst van de 21 molens of 2 dorpsmolens. Nu blijkt dat het dorp nooit een overeenkomst heeft gesloten, niet met de Provincie of Waddenwind BV. Nu zijn er voor ons compleet niet transparante onderhandelingen aan de gang tussen die partijen en men neemt aan met Innogy.
We hebben ondertussen wel een energiecoöperatie die van niemand ook maar enigszins hulp krijgt. Als de coöperatie nu eens daadwerkelijk assistentie en advies krijgt zouden de bestuursleden echt iets moois van Oudeschip kunnen maken. Een mooi CO2-vrij dorp met veilig gas om de oude huizen te verwarmen en met hun beloofde dorpsmolens zouden helemaal energie onafhankelijk worden.
Er was ook nog een project gestart door 2 initiatiefnemers van het dorp om H2 toe te passen voor, in eerste instantie, het verwarmen van de moeilijk te verwarmen oude huizen zonder het oude gas en daarna voor de langdurige opslag van elektriciteit. Dit project met veilig en schoon gas was een project met de naam H2Oudeschip, dat leek alle groene lichten te hebben van alle instanties die allemaal opeens verdwenen in het niets net als alle grote bedrijven die we nooit meer terugzagen in Oudeschip.